مقاله تأثیر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر گروههای مقاومت اسلامی فلسطین جهاد اسلامی و حماس فایل ورد (word) دارای 239 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله تأثیر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر گروههای مقاومت اسلامی فلسطین جهاد اسلامی و حماس فایل ورد (word)   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است

بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله تأثیر سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بر گروههای مقاومت اسلامی فلسطین جهاد اسلامی و حماس فایل ورد (word)

پیشگفتار 
فصل اول (کلیات) 
مقدمه 
بیان مسئله و تعریف آن 
بررسی سوابق و ادبیات موضوع «پیشینه موضوع» 
هدف پژوهش 
پرسش اصلی پژوهش 
فرضیه ها 
تعاریف نظری و عملیاتی مفاهیم و متغیرها 
روش تحقیق و گردآوری داده ها 
حدود قلمرو پژوهش 
موانع، مشکلات و محدودیتهای تحقیق 
سازماندهی پژوهش 
فصل دوم: مباحث نظری و تئوریک تحقیق 
سیاست 
سیاست در معنای عام 
سیاست در معنای خاص 
سیاست از دیدگاه ریمون آرون 
سیاست خارجی 
سیاست خارجی از دیدگاه اسلام 
سیاست خارجی ایران در بدو انقلاب 
اصول سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در بدو انقلاب «از دیدگاه امام خمینی» 
سیاست های کلان جمهوری اسلامی ایران 
اصول و مبانی سیاست خارجی، مواضع جهانی 
اصول و مبانی سیاست خارجی، موانع منطقه ای 
اصول و مبانی سیاست خارجی، مواضع نهضت های آزادی بخش 
اصول و مبانی سیاست خارجی، مواضع گروههای مبارز فلسطین 
دیدگاه امام خمینی در رابطه با اسرائیل 
سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دوره حکومت آقای هاشمی رفسنجانی 
تغییر الگوی رفتاری سیاست خارجی به مصالحه و همزیستی 
سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دوره حکومت آقای خاتمی 
تنش زدایی، اصول مطرح در سیاست خارجی 
فصل سوم – بخش اول 
تاریخچه فلسطین 
قدمت فلسطین 
مهاجرت یهودیان – طرح صهیونیست 
کنگره استعماری 1907 
جنگ جهانی اول 
قیمومیت انگلیس بر فلسطین 
جنبش اعراب و سرکوب انگلیس 
کمیته فلسطین و طرح تقسیم 
قطعنامه 181 مجمع عمومی 
اعلام تشکیل دولت یهود و حمله اعراب 
فصل سوم – بخش دوم 
انگیزه ها و اهداف 
اهداف 
اساس نامه یا میثاق نامه حماس 
روش های جنبش حماس برای دستیابی به هدفهای استراتژیک 
وجوب جهان برای آزادی فلسطین 
همبستگی اجتماعی حماس 
جهان شمولی دایره مبارزات فلسطین از دیدگاه حماس 
حمایت های حماس 
طرح حماس برای اتحاد گروه ها 
مساله اسراء هدف حماس 
رد راه حل های سازش با صهیونیسم 
آتش بس مشروط حماس «خروج اسرائیل از نوار غزه» 
مواضع جدید حماس، پس از شهادت شیخ یاسین رهبر حماس 
نابودی رژیم صهیونیستی از سرکوب حماس آسانتر است «خالد مشعل» 
عدم ادغام حماس و دولت خودگردان 
فصل سوم – بخش سوم 
مخالفت شدید حماس با تشکیل دولت فلسطین 
تشکیلات خودگردان و مواضع حماس 
مواضع تشکیلات خودگردان و حماس در رابطه با گفتگو با اسرائیل 
اقتدار حماس، انزوای عرفات 
از شعار تا عمل (عقب نشینی گام به گام سازمان آزادیبخش فلسطین) 
توطئه نقشه راه 
جنبش های اسلامی و ملی فلسطین و موضع حماس 
کنفرانس عقبه مخالفت حماس و فتح «عبدالعزیز رنتیسی» 
فصل چهارم – بخش اول
جهاد اسلامی فلسطین 
از ظهور تا شهادت شیخ عزالدین قسام 
قیام عزالدین قسام 
اخوان المسلمین از جنبش جهاد اسلامی 
زمینه های ظهور جنبش جهاد اسلامی 
تأسیس جنبش جهاد اسلامی 
رهبری و اعضای جنبش جهاد اسلامی 
فعالیت های جنبش جهاد اسلامی 
جهاد مصلحانه 
فعالیت های شاخه نظامی جنبش جهاد اسلامی 
تدابیر رژیم صهیونیستی برای مقابله با عملیات نظامی حماس 
مواضع جهاد اسلامی فلسطین نسبت به مسئله صلح 
فصل چهارم – بخش دوم
جهاد اسلامی و گروههای فلسطین 
جهاد اسلامی فلسطین و حماس 
جهاد اسلامی و دولت مستقل فلسطین 
جهاد اسلامی و سازمان آزادی بخش 
اختلافات و دیدگاه جنبش اسلامی و سازمان آزادی بخش فلسطین 
شهرت حماس بیش از جهاد اسلامی 
فصل چهارم – بخش سوم
انتفاضه 
انتفاضه معنی و مفهوم 
انتفاضه فلسطین 
علل انتفاضه 
واقعیت های انتفاضه از زبان آمار 
اهداف انتفاضه 
انقلاب اسلامی ایران مهمترین عامل موثر در شروع و استمرار انتفاضه 
نقش جنبش مقاومت حماس و جهاد اسلامی در قیام فلسطینیان 
نقش جهاد اسلامی در انتفاضه 1987 
انتفاضه از دیدگاه رئیس دفتر سیاسی حماس خالد مشعل 
انتفاضه از دیدگاه شیخ ابراهیم القوقا یکی از رهبران حماس 
انتفاضه از دیدگاه دکتر حلمی محمد القاعوده نویسنده مصری 
فصل پنجم – بخش اول
تاثیر انقلاب اسلامی ایران بر دو گروه جهاد اسلامی فلسطین و حماس 
تأثیرپذیری گروههای اسلامی فلسطین از انقلاب اسلامی ایران 
بازتاب انقلاب اسلامی ایران «شکل گیری جهاد اسلامی فلسطین» 
پیروزی حزب ا; الگوی مبارزات فلسطین 
ایران الگوی مبارزات جهاد اسلامی 
ایران و دو حادثه شگفت انگیز برای مقاومت فلسطین 
انتفاضه شیوه های مبارزاتی مردم ایران در زمان انقلاب 
توانمندی نظامی ایران خطری برای اسرائیل 
فصل پنجم بخش دوم
رهبران ایران و مقاومت فلسطین 
الف- سیاست تصمیم گیری رهبران ایران 
ب-دیدگاه جمهوری اسلامی ایران در رابطه با اسرائیل «امام خمینی، آیت الله خامنه ای …» 
طرح روز جهانی قدس، احیای جنبشهای اسلامی و بسیج مسلمانان 
آیت الله خامنه ای و حمایت از مقاومت فلسطین 
آقای خاتمی و حمایت از مقاومت فلسطین 
وحدت نظر جهاد اسلامی فلسطین و رهبران جمهوری اسلامی ایران «زوال اسرائیل» 
جنبش جهاد اسلامی و تاثیر اندیشه های امام خمینی (ره) 
رهبریت ایران و جنبش جهاد اسلامی فلسطین «دکتر رمضان عبدالله دبیر کل جنبش اسلامی فلسطین» 
فصل پنجم بخش سوم
حمایت ایران از مقاومت فلسطین حماس و جهاد اسلامی 
ایران و حمایت از مقاومت فلسطین 
ارتباط سازمان جهاد اسلامی فلسطین با جمهوری اسلامی ایران 
حمایت های مالی، نظامی حماس و جهاد اسلامی 
ایران یکی از منابع مالی جهاد اسلامی 
آینده منازعه فلسطین و امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران 
فصل ششم بخش اول
بازدارندگی ایران در روند صلح 
واکنش ایران و دیگر کشورها در قبال توافقنامه اسلو «غزه-اریما» 
انتفاضه و نقش بازدارندگی ایران در روند صلح 
جهاد اسلامی فلسطین و نقش بازدارندگی ایران در روند صلح 
حماس و نقش باز دارندگی ایران در روند صلح 
فشار غرب و آمریکا بر ایران در پی حمایت از مقاومت فلسطین 
فصل ششم – بخش دوم
کنفرانس تهران 
کنفرانس تهران در حمایت از انتفاضه فلسطین 
تحریف واقعیت ها به وسیله یهودیان 
دستاوردهای کنفرانس حمایت از انتفاضه در تهران 
کنفرانس تهران و تشکیل دادگاه بین المللی جنایات جنگی 
سازمان کنفرانس اسلامی ونقش بازدارندگی ایران در روند صلح 
فصل ششم – بخش سوم
پیروزی حماس در انتخابات 
پیروزی جنبش حماس در انتخابات شهرداری ها «نوار غزه» 
پیروزی حماس در انتخابات پارلمانی 
بررسی علل پیروزی و آینده تشکیلات حماس 
علل ناکامی فتح 
علل پیروزی حماس 
مسئولیتهای حماس 
ورود خالد مشعل به تهران و حمایتهای رهبر انقلاب 
کمک 250 میلیون دلاری ایران به حماس 
نخست وزیر و رئیس مجلس جدید فلسطین 
همه پرسی برای برسمیت شناخت اسرائیل 
نتیجه گیری 

فصل سوم –  بخش اول

تاریخچه فلسطین

فلسطین قلب میهن عربی و واسطه العقد و قبله انظار آن است. فلسطین گهواره ادیان توحیدی بزرگ تاریخ و ملتقای تمدنهاست سرزمینی پربرکت و زیبا که از لحاظ سوق الجیشی، سیاحتی و دینی یکی از مهمترین نقاط زمین است

مساحت فلسطین در حدود 27009 کیلومتر مربع است. مستطیل شکل است و از شمال تا جنوب در حدود 430 کیلومتر طول دارد. عرض آن شامل میان 51 و 70 کیلومتر و در وسط میان 72 و 95 کیلومتر است. عرض فلسطین در جنوب بیشتر است و به حدود 117 کیلومتر می رسد

فلسطین از غرب محدود است به دریای مدیترانه از شرق به سوریه و اردن از شمال به لبنان و سوریه و از جنوب به شبه جزیره سینا (مصر) و خلیج عقبه

قدمت فلسطین

فلسطین سابقه تاریخی 10 هزار ساله دارد. قدمت شهر اریحا به 7 هزار سال قبل می رسد. اولین ساکنان فلسطین کنعانیان (فلسطینی ها) بودند که از سه هزار سال قبل از میلاد به این سرزمین آمند

در سال 1200 قبل از میلاد قبایل عبری (یهودی) از کلده از شرق به سرزمین کنعان و در نتیجه به شهر اریحا حمله کردند

تا 200 سال عبری ها حکومتی نداشتند و با فلسطینی ها در جدال بودند تا در 1000 سال قبل از میلاد داود پیامبر اولین حکومت عبری (یهودی) را در فلسطین بنا نهاد. بتدریج فلسطینی ها و اسرائیلیها با یکدیگر خو گرفتند و ترکیب شدند. حکومت داود پیامبر فقط 80 سال بود

مهاجرت یهودیان – طرح صهیونیستی

فلسطین بخشی از امنیت امپرتوری عثمانی شد که گاه تابع حاکم بیروت و احیانا تحت ولایت صیدا و یا دمشق در می آمد، عکس آن نیز اتفاق می افتاد و گاه حاکم عثمانی در حیفا و یا عکا و یا قدس، بیروت و یا صیدا و ; را نیز اداره می نمود

با تدوین قانون اساسی عثمانی در سال 1876 م انتخابات پارلمانی برگزار شد و نمایندگانی از ولایات تابعه عربی از جمله فلسطینیان قدس به جمع نمایندگان پیوستند

کما اینکه جمعی از شخصیتهای عرب و من جمله فلسطینی ها در پست های عالی رتبه لشکری و کشوری گمارده شدند

اشغالگران یهود کم کم زمینهای فئودالها و زمینداران بزرگ لبنانی و سوری را خریداری و کشاورزان فلسطینی را از این زمین ها، بیرون راندند

در سال 1886 م اولین درگیری روی داد و کشاورزان رانده شده از دو روستای الخضیره و ملبس (بتاح تکفا) این دو مستعمره را مورد حمله قرار دادند

این حوادث دولت عثمانی را بر آن داشت تا در (سال 1887 م) مهاجرت صهیونیستها به فلسطین را منوط به شرایط خاصی کند

در سال 1892 م حمله به مستعمره های یهودی با همان دلایل پیشین تکرار گشت و بخشنامه های جدیدی از سوی دولت عثمانی با هدف محدود کردن مهاجرت یهودیان صادر گردید، لیکن عثمانی ها زیر فشار اروپا ناگزیر از لغو آن شدند

فلسطینی های قدس، یافا، نابلس، عکا و غزه که توانسته بوند طی سالهای 1908 و 1912 م به پارلمان عثمانی راه پیدا کنند، موضوع اولین کنگره صهیونیستی (سال 1897 م) در بال سویس و برنامه ریزی یهودیان برای ایجاد کشوری قومی در فلسطین را در دربار مطرح و به بحث و بررسی آن بپردازند و موفق شدند عثمانی ها را متقاعد سازند که مهاجرت یهود به فلسطین را ممنوع کرده و تسلیم فشارهای اروپایی نشوند

این عده همچنین علیه رشوه خواری تعدادی از استاندارانی که به یهودیان جهت مهاجرت به فلسطین و تملک زمین های فروشی توسط برخی از سرمایه داران سوری و لبنانی و عمدتاً مسیحی (آل سرسق، توینی، کساب، خوری و مطران و ;) کمک می کردند، شکوائیه ای را مطرح ساختند

در سال 1897 م کمیته ای به ریاست محمد طاهر الحسینی مفتی قدس با هدف ارزیابی و بررسی دقیق راه کارها و شیوه های صهیونیستها برای دستیابی به زمینها تشکیل گردید

از سوی دیگر سلطان عبدالحمید دوم در واکنش به برگزاری اولین کنگره صهیونیستی، هیأتی از کارکنان دربار خود را گسیل داشت تا شخصا بر استان قدس اشراف و نظارت داشته باشد. مطبوعات فلسطینی و عربی مانند روزنامه مصری المنار و ; نیز فعال شده و نسبت به نتایج و پیامدهای طرح شوم صهیونیستی جهت استیلا بر فلسطین (بلافاصله پس از اجلاس بال) هشدار دادند

یوسف ضیاء الخالدی شهردار و نماینده شهر قدس در پارلمان عثمانی در سال 1899 م با ارسال پیامی به تسادوق کاهن رئیس خاخامهای فرانسه خواستار آن شد تا فلسطین را برای مردمانش باقی بگذارند. در قسمتی از این پیام آمده بود

شما را به خدا، فلسطین را به حال خود واگذارید.[1]

خاخام کاهن نیز هرتسل را در جریان این نامه قرار می دهد و هرتسل هم بنوبه خود در پیامی برای خالدی چنین عنوان می کند: اگر مردم فلسطین راضی به پذیرش صهیونیستها نیستند، ما جای دیگری را جستجو خواهیم کرد و بالاخره این مکان را خواهیم یافت

همزمان با شکل گیری و قوام مطبوعات فلسطینی، روزنامه های فلسطینی و در رأس آنها روزنامه کرمل که در حیفا منتشر می شد، مبادرت به روشنگری و برملاسازی خطر صهیونیسم کردند

نجیب عازوری نیز با انتشار کتاب بیداری امت عربی خود در سال 1905 م نسبت به عواق طرحهای سیاسی صهیونسیتها در فلسطین هشدار داد

کنگره استعماری 1907 م

در سال 1907 م کنگره ای استعماری با مشارکت جمعی از اندیشمندان کشورهای استعماری در بریتانیا برگزار گردید. ماحصل این کنگره گزارشی بود که به گزارش (کامبل باترمن) معروف گشت. محورهای مورد بحث در این کنگره عبارت بودند از

بررسی خطرهایی که آینده استعمار را تهدید می کند

تدوین طرحهای ضامن دفع این خطرها

تضمین تداوم حضور استعماری و مالکیت مستعمره ها

همچنین از جمله پیشنهادها و مصوبات این کنگره

1- لزوم تجزیه کشورهای حوزه دریای مدیترانه و ایجاد فتنه و خصومت میان ملل آنها

2- لزوم ایجاد حایل بشری بیگانه در بهترین منطقه، که بتواند میان عربهای مشرق و عربهای مغرب جدایی بیندازد و این مکان فلسطین است

در مورخه 16 مارس 1908 م فلسطینی ها در منطقه ساحلی یافا با مهاجران صهیونیست که از راه دریا وارد فلسطین شده بودند، درگیر و طی آن تعدادی از فلسطینی ها و یهودیان کشته و مجروح شدند. درگیریها طی ماههای فوریه و آوریل سال 1909 م میان کشاورزان فلسطینی و صهیونیستها از سر گرفته شد و این بار درگیریها در نزدیکی شهر الناصره روی داد

مطبوعات و علمای اعلام اسلامی و مسیحی و خطیبان مساجد ضمن روشنگری و بیان طرحهای شوم صهیونیستی در فلسطین، از یک سو حکومت عثمانی را به مقابله با آن فراخوانده و از سوی دیگر مردم را به مخالفت و مقاومت همه جانبه با طرحهای صهیونیستی دعوت کردند. در همین رابطه نجیب نصار روزنامه نگار فلسطینی کتابی تحت عنوان صهیونیسم ; تاریخچه، اهداف و تهدیدها منتشر ساخت

در سال 1911 م روزنامه ای با نام فلسطین منتشر گشت. این روزنامه طی فراخوانی از خوانندگان خود می خواهد، نسبت به پیامدهای استعمار صهیونیستی هوشیار باشند

در همین حال فلسطینی های عضو پارلمان عثمانی به منظور تحت فشار قرار دادن دولت اتحاد و ترقی که حکومت سلطان عبدالحمید دوم را سرنگون کرده و با یهودیان همکاری می کرد، دست به تلاش زده و از آن خواستند، تسلیم فشارهای اروپایی نشده و تصمیماتی در مقابله با مهاجرت جمعی صهیونیستها اتخاذ کند و مانع از اسیتلای صهیونیستها بر اراضی فلسطین شود

یک روزنامه نگار فلسطینی طی مقاله ای در روزنامه فلسطین به تجزیه و تحلیل توطئه صهیونیستها پرداخته و می نویسد

صهیونیستها، کشور ما را روستا به روستا و شهر به شهر اشغال خواهند کرد و فردا تمامی قدس و سرتاسر فلسطین از دست خواهد رفت

اسعاف النشاشیبی در سال 1911 م کتابی را با عنوان جادوگر و یهودی به رشته تحریر درآورد

معروف الارناووط نیز کتابی بنام دختر صهیون را نگاشت و محمد روحی الخالدی در همین سال دست نوشته ای از کتاب تاریخ صهیونیسم را بر جای گذاشت. نامبرده در این نسخه خطی خاطر نشان کرده که هدف صهیونیسم همانا برپائی دولت یهودی در فلسطین است. وی در عین حال صهیونیسم را از یهودیت متمایز کرده و نسبت به خطرات و تهدیدهای شهرک نشینها در فلسطین هشدار داده است

سرانجام، صهیونیستها با همکاری سفرای اروپائی و امریکائیها دولت اتحاد و ترقی را وادار ساختند، روزنامه های الکرمل (در سال 1909 م) و فلسطین (در سال 1913 م) را که در امر اطلاع رسانی و آگاهی بخشی به مردم در عرصه های گوناگون و تفهیم وظایف ملی، میهنی و اسلامی و نیز فاش ساختن توطئه صهیونیستها و صلیبی ها تأثیر بسزایی داشتند، تعطیل کند

ناگفته نماند که مطبوعات عربی نظیر روزنامه المنار، المقتبس، المقطم و الاهرام در مصر و دیگر کشورهای عربی تاثیر مهمی در برانگیختن ملل عرب بر ضد طرحهای شوم صهیونیستی داشتند

در این برهه همچنین جمعیتها و سازمانهای ضد صهیونیستی مانند جمعیت مبارزه با صهیونیسم که در اوت 1913 م به مرکزیت نابلس تاسیس و دارای شعب بسیاری در شهرهای فلسطین شد

این جمعیت مردم را به تظاهرت فرا می خواند و تلگرامهای اعتراض امیزی به مجامع گوناگون ارسال می داشت

جنگ جهانی اول

با شروع جنگ جهانی اول در سال 1914 م صهیونیستها بیش از چهل شهرک یهودی در مساحتی قریب به 400 هزار دونم (هر دو نم 1000 متر مربع است) در بهترین زمینهای فلسطین یعنی مناطق الجلیل، دشت مرج بن عامر و دشت ساحلی احداث کرده بودند. و بدین ترتیب یهودیان دیگر آن اقلیت دینی ساکن فلسطین در قبل از طرح اشغالگرانه – تجاوزگرانه صهیونیستی نبودند و جو و شرایط علیه آنها ملتهب و خصمانه شده بود

با پیدایش جنگ، شهرک نشینان یهودی در کنار انگلیس ها و فرانسوی ها علیه دولت عثمانی و فرانسوی ها علیه دولت عثمانی و آلمان صف آرایی کردند و این در حالی بود که فلسطینی ها به دو دسته موافق و مخالف عثمانیها تقسیم شده بودند و بسیاری از جوانان فلسطینی با انگیزه های اعتقادی – اسلامی و به اشکال مختلف چه به عنوان نیروی وظیفه و چه داوطلب در کنار ترکیه وارد جنگ شدند و جمع دیگری نیز مجذوب طرح انقلاب بزرگ عربی به رهبری شریف حسین و فرزندش امیر فیصل شدند با این امید که از عثمانی ها رهایی یافته و کشور خود را آزاد کنند، البته آنها فریب وعده های انگلیس به شریف حسین را خوردند. شایان ذکر است که جمع کثیری از مسیحیان فلسطینی و سوری نیز با گرایش طایفه ای و ناسیونالیستی در این طرح شرکت جستند

ضمن آنکه عملکرد «جمال پاشا» آن فرمانده ترک شهره به جلادی، سفاکی و عامل اعدام دهها انقلابی عرب و فلسطینی از یکسو و گرسنگی و شرایط دشوار اقتصادی که فلسطینی ها و سوری ها در دوران جنگ با آن دست به گریبان بودند، تأثیر وسیع و عمیقی بر فضای خصمانه و روبه رشد ضد ترک و پیوستن به انقلاب بزرگ عربی برجای گذاشت. در همین زمان صهیونیستها از اموال هنگفت سازمانها و مراکز بین المللی یهودی و کمکهای بی دریغ ثروتمندان یهودی چون روچیلد و غیره و به ویژه کمکهای اهدایی امریکایی بهره می بردند

افزون این صهیونیستها به همراه انگلیس ها، فرانسوی ها و امریکائی ها برای صدور بیانیه بالفور و بردن فلسطین و کشورهای عربی (در خاتمه جنگ) به زیر یوغ (بریتانیا و فرانسه) به دسیسه چینی و توطئه پرداختند.[2]

سران عرب نیز فریب وعده ها و نیرنگ انگلیس را خوردند، گرچه اهداف موافقت نامه سایکس – پیکو مبنی بر تقسیم کشورهای عربی میان بریتانیا و فرانسه و بیانیه بالفور برملا شده بود اما با این وجود بریتانیا توطئه را منکر شده و به فریب و نیرنگ خود ادامه داد

قیمومیت انگلیس بر فلسطین

فلسطین به عنوان بخش جدا شده از امپراطوری عثمانی در زمره کشورهایی بود که استقلال آنها (بعد از جنگ جهانی اول و در مقررات جامعه ملل) موکول به نظارت دولت قیم در اداره آن موقتا شناخته شد. این قیمومیت از طرف شورای عالی متفقین در «سان رمو» در سال 1920 به بریتانیا تفویض شدند. خطوط کلی متن قیمومیت نامه در 22 ژوئیه 1922 به تصویب جامعه رسید و در 29 سال 1923 وارد مرحله اجرا شد

حکم قیمومیت دو هدف داشت اول اجرای ماده 22 میثاق جامعه ملل و هدف دوم اجرای اعلامیه بالفور و ایجاد تسهیلات برای مهاجرت یهودیان

کشورهایی قیم مسئولیت های خاصی بر عهده داشتند و وضعیت قیمومیت، وضعیت موقیتی بود. دیوان داوری بین المللی بعدها در این باره گفت که هدف نهایی، اعطایی حق تعیین سرنوشت و استقلال به مردمی بود که درگیر این قضایا بودند. در تعیین سرنوشت سرزمین های تحت قیمومیت آنها قرار بود که خواسته های مردم آن سرزمین ها به عنوان عامل اصلی در نظر گرفته شود

در سال 1922 جامعه ملل بنا به درخواست انگلستان به آن کشور در اداره فلسطین قیمومیت داد و قرارداد قیمومیت فلسطین بین جامعه ملل و انگلستان به امضا رسید. این حکم حاوی اعلامیه بالفور بود و دقیقا به همان ترتیب توسط هیئت وزیران انگلستان در 1917 تصویب شد. در انگلستان اعتراضاتی علیه صدور این حکم به وقوع پیوست مبنی بر اینکه شناسایی اعلامیه بالفور به مثابه سیاست حاکم در فلسطین، حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین را از بین خواهد برد. تعدادی از اعضای مجلس اعیان انگلستان پیشنهاد کردند انگلستان این حکم را نپذیرد زیرا بنا به گفته آنها قیمومیت فلسطین اعلامیه بالفور را شامل می شد این پیشنهاد به رأی گذاشته شد و با 60 رأی موافق در مقابل 39 رأی مخالف به تصویب رسید

جنبش اعراب و سرکوب انگلیس