مقاله ویژگی های ایگنیمبریت های ترشیری منطقه زرند(شمال شرق ساوه) فایل ورد (word) دارای 11 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله ویژگی های ایگنیمبریت های ترشیری منطقه زرند(شمال شرق ساوه) فایل ورد (word)   کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله ویژگی های ایگنیمبریت های ترشیری منطقه زرند(شمال شرق ساوه) فایل ورد (word) ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله ویژگی های ایگنیمبریت های ترشیری منطقه زرند(شمال شرق ساوه) فایل ورد (word) :

مقدمه

منطقه مورد مطالعه در شمال شرقی شهرستان ساوه و دارای مختصات جغرافیایی359-3521 عرض شمالی و5012–5045 طول شرقی می باشد. این منطقه جزء ایران مرکزی و بخشی از نوار ماگمایی ارومیه – دختر است. در منطقه مـورد مطالعـه سـنگهای آتشفشـانی و پیروکلاسـتیت هـای مربـوط بـه ائوسن(آندزیت،تراکیت،ریولیت،توف) گسترش بیشتری دارند . واحـدهای جـوانتر(الیگوسـن؟) شـامل ایگنیمبریت و الیوین بازالت می باشند. با توجه به گسترش این ایگنیمبریت ها و ادامـه آنهـا تـا شـمال حوض سلطان قم وارتباط چینه شناسی آن با سنگ های مجاور بر آن شدیم که این سـنگهای اسـتثنایی منطقه را مورد بررسی قرار دهیم.

چینه شناسی

در حد بین ائوسن و الیگوسن سری حرکات تکتونیکی که در ایران با فاز کـوهزایی پیرنـه شـناخته مـی شود، موجب چین خوردگی مجدد سرزمین های قدیمی گردید و فوران های آتشفشانی شـدید ائوسـن

ویژگی های ایگنیمبریت های ترشیری منطقه زرند(شمال شرق ساوه)

میانی را از رونق انداخت و در عوض سنگهای درونی اسید تا حدواسط به داخـل سـنگهای آتشفشـانی ائوسن نفوذ نمودند. با توجه به سن مطلقی که از این سنگها در بوئین زهرا در دسـت اسـت(37 تـا 40

میلیون سال) سن این توده های نفوذی را به ائوسن پایانی-اولیگوسن آغازی نسبت می دهـیم. در طـی اولیگوسن رژیم کششی در منطقه حاکم گردید(کایا و همکـاران،(1978 و نتیجـه آن ایجـاد هورسـت و گرابن است که باعث فعالیت آتشفشانی اولیگوسن شد. ایگنیمبریـت هـا و الیـوین بازالـت منطقـه نیـز احتمالاً مربوط به اولیگوسن باشـند. در بخشـی از منطقـه مـورد مطالعـه الیـوین بازالـت در مجـاورت ایگنیمبریتها قرار دارد که به نظر می رسد جوان تر از ایگنیمبریت ها باشد. این واحـد الیـوین بـازالتی حجم بسیار کمی دارد و بدلیل شباهت رنگ با ایگنیمبریت ها در سطح هوازده به سختی می توان آنهـا را در صحرا از همدیگر تشخیص داد. ایگنیمبریت ها علاوه بر منطقه مورد مطالعه در نقـاط دیگـری از چهارگوش ساوه مثل چل اسبان و بیجگرد نیز گسترش دارند(کایا و همکاران،.(1978 در منطقـه مـورد مطالعه بر روی این ایگنیمبریت ها یک واحد کنگلومرایی قرار می گیرد. قطعات سازنده ایـن کنگلـومرا ها که حداکثر تا قطر 20 سانتیمتر می رسند از جنس خود ایگنیمبریت هـا مـی باشـند. ضـخامت ایـن واحد حدود 40 متر است. بر روی این واحد کنگلومرایی یک واحد آهکی قرار می گیرد که مـی تـوان

آن را معادل آهک واحد F سازند قم در نظر گرفت که دارای ضخامتی حـدود 20 متـر اسـت. در ایـن واحد آهکی میکروفسیل هایی چـون Borelis melo curdica ،Miliolidو Dendritina وجـود

دارند. میکروفسیل های مذکور نشان می دهند که این واحـد دارای سـن میوسـن آغـازی(بوردیگـالین)

است . در نقاط دیگر چهارگوش ساوه نیز ایگنیمبریت ها اغلب در زیر این واحد آهکی قرار می گیرنـد

(کایا و همکاران،.(1978 ازدیگر نکات قابل ذکر در مورد این ایگنیمبریت ها چینه شناسـی مقطـع ایـن واحد است (شکل .(1 همانگونه که معمولاً در یک مقطع ایگنیمبریتی قابل انتظار است، ابتدا یک واحـد لیتیک توف،سپس یک واحد توفی و در نهایت بر روی آن واحد ایگنیمبریتی قرار می گیـرد. همانگونـه که ذکر شد در ایگنیمبریت های منطقه نیز چنین حالتی وجود دارد. بدینصـورت کـه در تحتـانی تـرین قسمت یک واحد لیتیک توف به ضخامت 20 متر وجود دارد. بر روی آن یک واحد توفی بـا ضـخامت

35 متر و در نهایت واحد ایگنیمبریتی با ضخامت 30 تا 50 متر روی آنها قرار گرفته است.با توجـه بـه اینکه ایگنیمبریت ها، پیروکلاست های ریزشی یک ستون فوران اند که پس از سقوط ستون به سـرعت و بر اثر نیروی ثقل خود از مرکز فوران دور می شوند و ضمن جوش خوردگی منظره یکنواخت ندارند از این نظر اجزا سازنده یک پهنه ایگنیمبریتی کلاسیک از قاعده به فوق شامل:

-1 واحد قاعده ایگنیمبریت که اساساً از لیتیکتوف تشکیل شده و ضخامت آن گاه به 10 متر می رسـد و در سطح فوقانی آن تدریجاً از قطعات لیتیک توف کاسته می شود و به توف تبدیل می شود(درویـش زاده،.(1383

-2 واحد میانی که اساساً شامل توف جوش خورده نسبتاً سخت با فیام های متعدد و بافت ائوتاکسـیتی است .

-3 واحد فوقانی که مجموعاً از توف وقطعات پومیس دانه درشت تشکیل شده است و به سرعت بر اثر عوامل هوازدگی از بین میرود.

598

مجموعه مقالات نهمین همایش انجمن زمین شناسی ایران، دانشگاه تربیت معلم تهران، 1384

با مقایسه واحدهای مزبور با ایگنیمبریت های منطقه زرند ساوه، ملاحظه می کنیم :

الف) واحد قاعده ایگنیمبریت های منطقه زرند ساوه شامل لیتیک توف هایی است که لیتیک ها با ابعـاد حدود 2 تا 5 سانتیمتر در بین توف ها پراکنده اند و حاکی از شدت انفجارآتشفشانی است کـه قطعـات لیتیک را به همراه خاکستر به هوا پرتاب کرده و ستون فوران ایجاد کرده است. با سقوط سـتون فـوران، قطعات سنگی (لیتیکها) که سنگین تر و درشت تر از خاکستر و پومیس اسـت زودتـر بـه زمـین مـی رسند و واحد لیتیکتوف را به وجود می آورند.تدریجاً به سمت بالا ، قطعات لیتیک دانه ریزتر شـده و سرانجام ناپدید می شوند.

ب) واحد میانی شامل توف جوش خورده سخت و فیام های متعدد اسـت کـه ضـخامت آن در منطقـه متغیر و به 30 تا 50 متر میرسد.

ج) بخش فوقانی در منطقه دیده نمی شود. اساساً در یک پهنه ایگنیمبریتی واحد فوقانی بـه دلیـل عـدم استحکام از بین می رود و فقط در پهنه های ایگنیمبریتی عهد حاضر می توان به وجود آنها پی بـرد. بـا توجه به اینکه اولاً سن توده های ایگنیمبریتی از روی شواهد چینه شناسی قبل از گسـترش دریـای قـم

(اولیگو- میوسن) تعیین شده است و ثانیاً وجود کنگلومرایی که قطعات سـازنده آن را ایگنیمبریـت هـا تشکیل داده اند(ستون چینه شناسی) باید قبول کرد که واحد فوقانی در منطقه از بین رفته است.

Limstone
Conglomerate Ignimbrite Tuff Lithic tuff

شکل (1 مقطع واحد ایگنیمبریتی و ارتباط آن با واحدهای دیگر(بدون مقیاس).14 کیلومتری شرق مأمونیه

مشاهدات صحرایی

رنگ این ایگنیمبریت ها قرمز، قرمز تیره و گاهی خاکستری است. نوارهای جریانی که به آنها لایه بندی دروغین نیز اطلاق می شود، در نمونه دستی کاملاً واضح است. ظاهر نواری در ایگنیمبریـت هـا دلایـل مختلفی دارد:

– نوارهای تیره بخش خاکستر جوش خورده بوده و نوارهـای روشـن(فیـام هـا) حبـاب هـای موجود در آنها است که کشیده و طویل شده و غالباً توسط کـانی هـای کـوارتز و فلدسـپات ثانوی پر می شوند. تبلور در این فضاهای خالی حاکی از جوش خوردگی طی نهشته شدن و
در نتیجه به تله افتادن گاز است که سپس متبلور شده وفیـام هـا را سـاخته اسـت Fisher and

.(Schminke,1984;Cas and Wright,1988)

599

ویژگی های ایگنیمبریت های ترشیری منطقه زرند(شمال شرق ساوه)

– بخش روشن شاردهای شیشه ایگنیمبریت هستند که بدلیل دمای بـالای قطعـات ریزشـی در هنگام ته نشست قابلیت تغییر شکل و طویل شدگی داشته اند. ایـن شـاردهای شیشـه ای در زیر میکروسکوپ و در نور طبیعی به دلیل بافت ریز بلور یـا نهـان بلـور(کریپتوکریسـتالین) بیرنگ هستند.

– لایه های قرمز و سیاه بدلیل اختلاف دمای فوران مذاب های سازنده آنها است. بدینصـورت که در لایه های قرمز دمای مذاب اندکی بیشتر بوده و این باعث بالا رفتن فوگاسیته اکسـیژن در آنها شده است(.(Shelly,1993 در حالت فوگاسیته اکسیژن بالا اکسیداسیون آهن بالاتر بوده و می تواند باعث ایجاد رنگ قرمز شود. اما در لایه های تیره دمـای پـایین باعـث فوگاسـیته اکسیژن کمتر شده است.