مقاله بیسموت ساب سیترات در بهبود علایم بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر با علامت غالب اسهال تحت فایل ورد (word) دارای 6 صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد مقاله بیسموت ساب سیترات در بهبود علایم بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر با علامت غالب اسهال تحت فایل ورد (word) کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.

این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی مقاله بیسموت ساب سیترات در بهبود علایم بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر با علامت غالب اسهال تحت فایل ورد (word) ،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن مقاله بیسموت ساب سیترات در بهبود علایم بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر با علامت غالب اسهال تحت فایل ورد (word) :

مقاله بیسموت ساب سیترات در بهبود علایم بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر با علامت غالب اسهال تحت فایل ورد (word) که چکیده‌ی آن در زیر آورده شده است، در شهریور 1389 در مجله دانشکده پزشکی از صفحه 335 تا 340 منتشر شده است.
نام: بیسموت ساب سیترات در بهبود علایم بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر با علامت غالب اسهال
این مقاله دارای 6 صفحه می‌باشد، که برای تهیه‌ی آن می‌توانید بر روی گزینه‌ی خرید مقاله کلیک کنید.
کلمات مرتبط / کلیدی:
مقاله سندرم روده تحریک پذیر (IBS)
مقاله بیسموت ساب سیترات
مقاله تواتر
مقاله درد شکمی
مقاله اجابت مزاج
مقاله شدت نفخ

چکیده و خلاصه‌ای از مقاله:
زمینه و هدف: سندرم روده تحریک پذیر (IBS) بیماری شایع گوارشی می باشد. از عامل احتمالی این بیماری تغییر در فلور میکروبی روده و رشد بیش از حد باکتری ها می باشد. شواهد مبنی بر نقش علت فوق در حال افزایش است. علایم بالینی IBS و رشد بیش از حد باکتری ها مشابه می باشد ولی رابطه علیتی بین آنها ثابت نشده است. اینکه اختلال حرکتی روده موجب رشد بیش از حد باکتری ها می شود و یا بالعکس مشخص نیست.
روش بررسی: جهت بررسی اثربخشی داروی بیسموت ساب سیترات در بهبود علایم گوارشی بیماران، مطالعه ای به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور انجام شد و سه علامت تواتر درد شکمی، تعداد دفعات اجابت مزاج و شدت نفخ بررسی شد.
یافته ها: 119بیمار مورد مطالعه قرار گرفتند. تعداد 59 بیمار دارو و تعداد 60 بیمار دارونما دریافت کردند. در انتهای مرحله دوم هر سه علامت به طور معنی داری بهبودی داشته اند (p<0.001) ولی تفاوت آماری معنی داری در بهبودی این علایم در گروه دارو با گروه دارونما مشاهده نگردید.
نتیجه گیری: با توجه به آنالیزهای انجام شده مشخص گردید که تفاوت آماری معنی داری در بهبود علایم بین دو گروه دریافت کننده بیسموت ساب سیترات و دارونما وجود ندارد. نقش آنتی بیوتیک ها در بهبود کیفیت زندگی این بیماران نیاز به مطالعه بیشتری در آینده دارد. مداخله: پس از تقسیم بندی تصادفی بیماران به گروه دارو و دارونما در گروه دارو به مدت دو هفته بیسموت ساب سیترات به میزان 120mgچهار بار در روز و در گروه دارونما به مدت دو هفته دارونما چهار بار در روز تجویز گردید.